Wdzydze Kiszewskie

Wdzydze Kiszewskie są jedną z najbardziej znanych wsi turystycznych południowych Kaszub


Do rozsławienia tej zapadłej wsi, jaką były na początku XX-tego wieku, przyczyniła się działalność Teodory i Izydora Gulgowskich. W roku 1906 odkupili oni XVIII-wieczną chałupę miejscowego gbura i utworzyli pierwszy w Polsce skansen. Przyczynili się także do rozwoju plecionkarstwa i haftu kaszubskiego, według stworzonej przez Teodorę Gulgowską szkoły wdzydzkiej. Oboje Gulgowscy spoczywają nie opodal swojego dawnego domu, na wzgórzu, nad jeziorem, na terenie Parku Etnograficznego. Dzisiejszy kształt skansenu to kontynuacja idei Gulgowskich. W roku 1970 rozpoczęto planową rozbudowę Parku Etnograficznego, przyjmując podział na sektory odpowiadające trzem częściom Kaszub (północnej, środkowej i południowej) oraz Kociewiu. Docelowo ma tu stanąć ponad 80 różnych budowli. Obecnie obejrzeć można obiekty mieszkalne i gospodarcze, zagrody, dworki szlacheckie, wiejską szkołę, dwa wiatraki (typu "koźlak" i "holender'), stary tartak oraz przeniesiony ze Swornegaci XVII-wieczny kościółek. W rzadko odwiedzanej przez turystów części skansenu przy tartaku znajdują się interesujące rzeźby i inscenizacje z kamienia, pozostałe po 2 tygodniowych warsztatach kamieniarskich z roku 1993. W skansenie działa sklepik oferujący pamiątki, sztukę ludową, rękodzieło i wydawnictwa regionalne. (Skansen czynny wt.-niedz. 9.00-16.00, po sezonie 10.00-15.00, bilet 10,60 zł; w miarę potrzeb w sezonie bywa czynny do 18.00). Zwiedzanie skansenu z przewodnikiem trwa około 1,5 godziny. Muzeum czynne przez cały rok od wtorku do niedzieli (nieczynne w poniedziałki).